ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΑΝΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΑΝΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Share3

Την Τρίτη που πέρασε οι πλατείες της Αθήνας πλημμύρισαν από μουσουλμάνους, οι οποίοι προέβησαν σε μαζικές λατρευτικές εκδηλώσεις. Το ζήτημα όμως αυτό έχει ήδη σχολιαστεί αρκετά και δεν είναι σκοπός του συγκεκριμένου κειμένου να αναφερθεί σε αυτό.

Με βάση όμως αυτό το γεγονός, στην Βουλή των Ελλήνων είχαμε μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση μεταξύ του βουλευτή του ΛΑΟΣ Θάνου Πλεύρη και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κυρίου.....
Χρήστου Παππουτσή.  Ενώ η κουβέντα κυλούσε γύρω από την εγκληματικότητα και την λαθρομετανάστευση, ο Θάνος Πλεύρης πέταξε το μπαλάκι στον κ. Παπουτσή, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα περί θρησκευτικής ελευθερίας για τους μουσουλμάνους που χρησιμοποιήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ λέγοντας:

Η θρησκευτική ελευθερία είναι σεβαστή. Θέλω απάντηση από εσάς. Υπάρχει επιλεκτική μνήμη στο θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας; Αναφέρομαι στο εξής. Επιβάλλατε κάρτα στους αστυνομικούς. Υπάρχουν χριστιανοί συμπολίτες μας αστυνομικοί, οι οποίοι δεν θέλουν να πάρουν την κάρτα, που τους δίνεται και τιμωρούνται από εσάς με απόταξη.

Ερώτηση: Ο μουσουλμάνος που μπορεί να κάνει ότι θέλει, έχει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, ο Έλληνας αστυνομικός που έχει συγκεκριμένα θρησκευτικά πιστεύω και για τη δική του θρησκευτική ελευθερία δεν θέλει να πάρει αυτήν την ταυτότητα, γιατί τιμωρείται με απόταξη; Γιατί, δύο μέτρα και δύο σταθμά, κύριε Υπουργέ, σε ένα τέτοιο θέμα;

Πρόκειται φυσικά για ένα απολύτως δικαιολογημένο ερώτημα από πλευράς του βουλευτή Α΄ Αθηνών.

Ας δούμε όμως και τι του απάντησε ο κ. Παπουτσής: Όσον αφορά τον παραλληλισμό τον οποίο έκαναν ορισμένοι συνάδελφοι με το θέμα των αστυνομικών, οι οποίοι αρνήθηκαν να πάρουν τις ταυτότητές τους για θρησκευτικούς λόγους, εδώ δεν πρόκειται περί αντίστοιχης περίπτωσης ούτε περί άσκησης του δικαιώματός τους για την ελευθερία της θρησκείας τους. Είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση, γιατί ως προς το αν και κατά πόσο υπάρχει θρησκευτική ευαισθησία ή όχι έχει κριθεί για τα συγκεκριμένα δελτία ταυτότητος.

Δεύτερον, υπάρχουν οι όροι, οι προϋποθέσεις, ο τύπος της ταυτότητας, το τι περιλαμβάνει και τι όχι, που βασίζονται στους νόμους του κράτους και τις αποφάσεις του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας. Η διαταγή, είναι διαταγή για τον ένστολο. Η απόφαση να μην εφαρμόσει μια διαταγή είναι δική του, αλλά γνωρίζοντας ποιες είναι οι συνέπειες. Και απ’ αυτές τις συνέπειες δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση.

Οι νόμοι είναι μόνο για τους Έλληνες!

Αυτό που περίπου μας είπε ο υπουργός δηλαδή, είναι ότι οι μόνοι που υποχρεούνται να τηρούν τους νόμους του ελληνικού κράτους είναι οι Έλληνες. Για τους παρανόμως ευρισκόμενους στην χώρα μας λαθρομετανάστες, πρέπει να υπάρχει “ειδική μεταχείριση” αλλά και ασυλία.

Αλλά οι Χριστιανοί (έστω και φανατικοί) αστυνομικοί, ανεξαρτήτως του αν προσφέρουν στην κοινωνία για δεκάδες χρόνια, πρέπει να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων εάν για λόγους θρησκευτικής συνείδησης αρνηθούν να παραλάβουν την ταυτότητα.

Επί της ουσίας δηλαδή ο κύριος Υπουργός δικαιώνει τον κ. Πλεύρη, ο οποίος κάνει λόγο για “επιλεκτική μνήμη”. Φυσικά, αυτό δεν είναι παράξενο, καθώς είναι δεδομένο ότι ένα κράτος που στην ουσία – και πέρα από μεγαλοστομίες υπουργών – αρνείται να θωρακίσει τα σύνορά του και δέχεται το 80% περίπου των λαθρομεταναστευτικών ροών όλης της Ευρώπης έχει ουσιαστικά παραδοθεί.

Ειδικά μετά τις τελευταίες εκλογές, το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι οδεύουμε τάχιστα προς ένα νέο είδος κοινωνίας, όπου το εθνικό στοιχείο, δηλαδή οι Έλληνες στην καταγωγή, δεν θα είναι παρά μία μόνο κοινωνική ομάδα μέσα στο κράτος.

Η κυβέρνηση δηλαδή του ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην αποδόμηση του έθνους – κράτους, και να το αντικαταστήσει με το πολυπολιτισμικό κράτος. Ίσως δεν έχει λάβει σοβαρά υπόψιν της το ότι το μοντέλο του πολυπολιτισμού, όχι απλά απέτυχε, αλλά και όπου εφηρμόσθη οδήγησε τελικά σε πολέμους μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων.