ΑΚΑΡΕΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ???? Έχετε συνειδητοποιήσει πως το στρώμα που κοιμόμαστε είναι το πιο βρώμικο σημείο μέσα στο σπίτι μας; Και αυτό γιατί είναι αδύνατον να πλυθεί και να καθαριστεί όπως τα ρούχα μας, ή το σώμα μας. Αν σκεφτούμε δε πως ένας άνθρωπος ηλικίας 70 ετών, περνά 23 χρόνια της ζωής του επάνω σε αυτό, καταλαβαίνουμε πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Στο στρώμα που κοιμόμαστε αναπτύσσονται πολύ γρήγορα αποικίες από ακάρεα, μύκητες, βακτήρια, έως και άλλα παθογόνα μικρόβια.
Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης ανήκουν στην κατηγορία των αραχνοειδών, το μέγεθός τους είναι 0,3 mm, και είναι αόρατα από το ανθρώπινο μάτι. Μία σύγκριση μεγέθους είναι πως περίπου 1500 ακάρεα, χωρούν στην άκρη ενός σπίρτου. Τροφή τους είναι τα νεκρά κύτταρα από το ανθρώπινο σώμα, που αφαιρούνται λόγω της φυσικής διαδικασίας της απολέπισης. Φτάνει να σκεφτούμε ότι ο μέσος ενήλικας αποβάλλει πάνω από 500 - 700 γραμμάρια νεκρά κύτταρα απολέπισης κάθε χρόνο μόνο στο στρώμα και το μαξιλάρι του ύπνου, καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι αρκετό για να θρέψει πολλά εκατομμύρια από αυτούς τους μικροσκοπικούς οργανισμούς. Έρευνες έδειξαν ότι σε ένα μονό στρώμα ύπνου, υπάρχουν έως 10.000.000 ακάρεα
Δεν είναι μόνο τα ακάρεα όμως, αυτά κάθε αυτά, που προκαλούν όλα τα προβλήματα Ένα μεγάλο και επικίνδυνο πρόβλημα, οφείλεται στην πρωτεΐνη γουανίνη που περιέχεται στα περιττώματα τους. Τα ακάρεα παράγουν καθημερινά 20 έως 30 περιττωματικές μπαλίτσες. Το επικίνδυνο αυτό περιττωματικό υλικό είναι ελαφρύτερο από τον αέρα, με αποτέλεσμα, με κάθε μετακίνηση του σώματός μας στο κρεβάτι μας, κατά τη διάρκεια του ύπνου, το στρώμα και το μαξιλάρι ενεργούν σαν σπρέι, εκτοξεύοντας τους ρύπους στο στόμα μας, τη μύτη μας, τα μάτια μας και το δέρμα μας. Επίσης οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί τα μαξιλάρια του ύπνου περιέχουν από 4 μέχρι 16 διαφορετικά είδη από μύκητες, και ένα μαξιλάρι μπορεί να περιέχει περισσότερο από 1.000.000 σπόρους.
Οι μύκητες που υπάρχουν στα μαξιλάρια του ύπνου τρέφονται από τα απορρίμματα και τα περιττώματα των ακάρεων και από νεκρά κύτταρα του ανθρώπινου δέρματος. Οι μύκητες όπως ο Ασπέργιλλος, είναι υπεύθυνοι για σοβαρές παθήσεις και θανάτους σε ασθενείς με μειωμένη άμυνα του οργανισμού τους. Επίσης είναι αιτία επιδείνωσης αλλεργικών καταστάσεων όπως το άσθμα. Ο Ασπέργιλλος μπορεί επίσης να επιδεινώνει το άσθμα ιδιαίτερα σε ενήλικες που πάσχουν από τη νόσο για χρόνια. Παράλληλα προκαλεί αλλεργική ιγμορίτιδα σε ασθενείς με αλλεργική προδιάθεση. Γεμίζουμε τους πνεύμονές μας μέχρι 20,000 φορές την ημέρα, με περισσότερο από το ένα τρίτο αυτών των ενεργειών κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η εισπνοή της γουανίνης και των περιττωμάτων από τα ακάρεα, προκαλεί ισχυρή αντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και αυτό είναι η αιτία αλλεργιών και προβλημάτων όπως: άσθμα, παιδικό άσθμα, βρογχίτιδα, ρινίτιδα, ερεθισμό των ματιών και του δέρματος, ημικρανίες πονοκέφαλοι, αϋπνίες, ατονία, κόπωση, κατάθλιψη και άλλα σοβαρά προβλήματα.
Ένας από τους χώρους που προσφέρει ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή τους είναι το στρώμα και το μαξιλάρι του ύπνου, με τα οποία εμείς έχουμε άμεση επαφή κατά τη διάρκεια του 1/3 περίπου της ζωής μας.
Υπολογίζετε πως ένα καινούργιο στρώμα σε ένα μήνα φιλοξενεί 5.000 ακάρεα, σε τέσσερις μήνες 500.000 και σε ένα χρόνο πάνω από 5.000.000. Άρα όσο παλαιότερο είναι ένα στρώμα, τόσο μεγαλύτερη είναι και η παθογόνος επιβάρυνσή του
Σήμερα υπολογίζεται ότι έως και 30% του πληθυσμού παρουσιάζει ευαισθησία στα ακάρεα, ενώ σε ορισμένες περιοχές το ποσοστό των ασθματικών που έχουν ευαισθησία στα ακάρεα φθάνει το 85%. Αυτό σημαίνει ότι όταν κάποιος που είναι ευαισθητοποιημένος σε ακάρεα, έρχεται σε επαφή με ουσίες που παράγονται απ' αυτά μπορεί να εμφανίσει ενοχλητικές μόνιμες ρινίτιδας ή ακόμα και χρόνιο άσθμα.
Τα συχνότερα συμπτώματα είναι μπουκωμένη μύτη, φτάρνισμα, καταρροή, φαγούρα στη μύτη και στα μάτια ιδίως κατά το πρωινό ξύπνημα. Σε βαρύτερες περιπτώσεις προκαλούνται επώδυνος βήχας ή και πολλά επεισόδια δύσπνοιας.
Από την άλλη πλευρά που είναι και η πιο επώδυνη τα ακάρεα προκαλούν ένα προέχον ερυθρό εξάνθημα με έντονο κνησμό, το οποίο ονομάζεται ψώρα. Η ψώρα είναι άκρως μεταδοτική νόσος .Οφείλεται στο άκαρι της ψώρας .
Υπολογίζεται ότι περίπου πάνω από 300 εκατομμύρια άνθρωποι προσβάλλονται κάθε χρόνο από το άκαρι της ψώρας και νοσούν. Η ψώρα προσβάλλει όλες τις φυλές ,όλες τις κοινωνικές τάξεις σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη
ΑΛΑΡΕΑ ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ?????? Το περιβάλλον που καθημερινά ζούμε είναι γεμάτο από παράγοντες που σε ορισμένα άτομα με προδιάθεση μπορούν να προκαλέσουν κάποιες αντιδράσεις στον οργανισμό τους.
Αναφερόμενοι στα παιδιά που έχουν προδιάθεση για άσθμα σημαντικός παράγων για την εκδήλωση των συμπτωμάτων της νόσου είναι, η σκόνη του σπιτιού.
Όταν λέμε σκόνη του σπιτιού, κυρίαρχο ρόλο έχουν κάποια μικρά ζωύφια, αόρατα με γυμνό μάτι, τα ακάρεα. Αυτά ζουν κυρίως στις μοκέτες, στα χαλιά και στο στρώμα πάνω στο οποίο κοιμόμαστε. Δεν είναι λοιπόν λάθος να ζητάμε από τους γονείς να είναι πολύ σχολαστικοί με την συχνότατη καθαριότητα αυτών (μοκέτες – στρώμα). Έτσι απομακρύνονται οι εκκρίσεις – περιττώματα των ακάρεων και μειώνουμε τις αιτίες για συμπτώματα από το άσθμα των παιδιών τους.
Η ύπαρξη του θεαματικού μικρόκοσμου των ακάρεων, των «τερατόμορφων» αυτών μικροοργανισμών που ανήκουν στην οικογένεια των αραχνοειδών και ζουν δίπλα μας σε τεράστιους αριθμούς, απασχόλησε ιδιαίτερα την επιστημονική έρευνα, κυρίως λόγω του ότι αποτελούν αίτιο αλλεργιών.
Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης «δε δαγκώνουν» και δεν προκαλούν άμεση βλάβη στο δέρμα. Αυτά και κυρίως τα «περιττώματά» τους όμως, αποτελούν το κυριότερο αλλεργιογόνο στον χώρο του σπιτιού.Έτσι για τα αλλεργικά άτομα, αίτιο αλλεργικών εξάρσεων κυρίως με την μορφή του άσθματος , της αλλεργικής ρινίτιδας, την αλλεργική επιπεφυκίτιδα και της ατομικής δερματίτιδας.Η ατομική δερματίτιδα εμφανίζεται με έντονο κνησμό ή ερυθρότητα κυρίως στις παρειές του τραχήλου, στα πλάγια της κοιλιακής περιοχής και τις καμπτικές επιφάνειες των άνω και κάτω άκρων.
Είναι πολύ συχνό νόσημα και απασχολεί πολλά άτομα και τις οικογένειές τους από την βρεφική τους κιόλας ηλικία. Θεραπευτικά την αντιμετωπίζουμε με την χορήγηση κορτιζόνης ή νεότερων ανοσοποιητικών φαρμάκων, τοπικά και από το στόμα, με αντισταμινικά φάρμακα και την εκτεταμένη χρήση μαλακτικών κρεμών. Χρήσιμο επίσης είναι να γνωρίζουμε ότι η ποσότητα του αλλεργιογόνου (π.χ. τα περιττώματα των ακάρεων) σχετίζεται με την εμφάνιση των αλλεγικών κρίσεων.